தமிழ்மொழி இயக்கும் ஏழு ஆற்றல் சக்கரங்கள்--.

தமிழ் உயிரெழுத்துக்கள் (நெடில்) ஏழு. இந்த உயிர் எழுத்துக்கள் உடலில் எங்கிருந்து தோன்றி இயங்குகிறது என்பதை சித்தர்கள் கணித்துள்ளனர்.

ஆ முதல் ஒள வரை உள்ள ஓசைகள் உடலின் முக்கிய ஏழு நரம்பு மண்டலங்களை இயக்கவல்லது. இந்த ஏழு நரம்பு மண்டலங்களை  சக்கரங்கள் என்றும் கூறுவர்.

இவ்வோசைகளை நாம் ஒலிக்கும் போது இந்த சக்கரங்கள் சுழல்கிறது. உயிர் ஒலியாகப்பட்டது ( வாயு) காற்றின் மூலமாக இந்த சக்கரங்களை இயக்குகிறது.இவைகள் இசையாகவும் பரிமானம் பெறுகிறது . ஏழிசையும் இங்கிருந்தே பிறக்கிறது.

தாளமும் பண்ணும் சேர்ந்தது தான் இசை. இந்த இசை இயற்கையில் உள்ளது. நம் உடலிலும் உள்ளது. நம் உடலில் எங்கிருந்து இது பிறக்கிறது என்பதை அறிந்த சித்தர்கள், அந்த இயற்கை இசையின் ஊடாக தமிழ் உயிர் எழுத்துக்களை உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தினர். ஆதலினாலே தமிழே உலகின் முதல் மொழியாகவும் ஆயிற்று உயிரும் மெய்யும் கூடும் கலைக்கே சிவயோக சித்தாந்தம் உடலும் மெய்யும் சேர்ந்தே இருந்தாலும் உயிரை தனியே நாம் உணர முடியாது.உயிருக்கும் உடலுக்கும் இருக்கும் தொடர்பை இந்த உயிரெழுத்து சிவயோக சித்தாந்தம்  மூலமாக நாம் அறியலாம்.

அவ்வாறு நாம் அறியும்போது உயிரை யும் உடலையும் பாதுகாக்கும் உத்தியை நாம் தெரிந்து கொள்ளலாம் . அதற்காகத் தான் இந்த சிவயோக சித்தாந்தத்தை சித்தர்கள் வகுத்தனர் .தினமும் காலை மாலையில் நாம் இந்த சிவயோக சித்தாந்தத்தை  செய்து பழகி வந்தால், நம் உடலும் உயிரும் புத்துணர்வு பெறுவதை அறியலாம்.

முதலில் ‘ஆ’ என்ற ஓசையை எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு தூரம் இழுத்து ஒலிக்க வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக ஆ என்பதை ஆ ..ஆ.. ஆ ..ஆ ..ஆ ..ஆ
சுமார் 20 – 30 நொடிகள் வரை நாம் இழுக்கலாம் . அப்போது நம் மண்டையின் மேல் நடுப்பகுதி (துரியம்) இயங்குவதை நாம் அறியலாம். இந்த இடத்தில் தான் அகரத்தின் ஓசை செயல்படுகிறது. இதுவே உடலின் முதல் பகுதியுமாகும்.

பின்பு ‘ஈ’ என்ற ஓசையை எவ்வளவு நீடித்து ஒலிக்க முடியுமோ அவ்வளவு நீளம் ஒலிக்க வேண்டு ம். இது நம் மூக்கு, நெற்றிப்பகுதியில் உள்ள தசைகளை, நரம்புகளை (ஆக்கினை) இயக்குவதை அறியலாம் . அடுத்து ‘ஊ என்ற ஒலி. இது நம் தொண்டை பகுதியை (விசுத்தி) இயக்கும். இவ்வாறு இந்த உயிர் எழுத்துக்களின் ஏழு ஓசைக ளை ஒலிப்பதின் மூலமாக உடலின் ஏழு சக்கரங்களையும் நாம் இயக்கலாம்.

இது சித்தர்கள் உலகிற்கு கொடுத்த மிகத்தொன்மையான சிவயோக சித்தாந்த பயிற்சி யாகும். நாம் தினமும் காலை மாலை உடற்பயிற்சி முடிந்தவுடன் இந்த உயிர் வளர்க்கலையை பயின்று வந்தால், நம் உடலும் உயிரும் புத்துணர்வு பெறும். நம் உடலில் உள்ள உயிர் ஆற்றல் சிறப்பாக செயல்படத் தொடங்கும். எப்போதும் நாம் புத்துணர்வுடன் இருப்பதை உணரலாம். இதை உலகிற்கு கொடுத்த சித்தர்களுக்கும் நாம் நன்றி பகிர்வோம் .

-உயிராகி மெய்யாகி ஆயுதமான தமிழ்  மொழியில் ஒரு நிமிடத்திற்கு 15 மூச்சு, ஒரு  நாழிகையில் 24 நிமிடங்கள், நாழிகைக்கு  360(15*24) மூச்சு  சித்தர்களால்  வகுக்கப்பட்டுள்ளது.  (இதை வைத்தே வட்டத்துக்கு 360 பாகைகள்  வைக்கப்பட்டது)

ஒரு மணி நேரத்துக்கு 900 மூச்சு, ஒரு நாளைக்கு 21,600 மூச்சு வீதம் ஓடுகிறது. இதற்கும் தமிழுக்கும் என்ன சம்மந்தம் என்று கேட்கின்றீர்களா? சம்பந்தம் இருக்கிறது. இந்த 21,600 மூச்சுக்களைக் குறிக்கவே தமிழில் 216 (உயிர்மெய்) சார்பெழுத்துகள் உருவாக்கப்பட்டன. மூச்சை இப்படி 21,600 வீதம் செலவு செய்தால் ஒரு மனிதன் 120 ஆண்டுகள் வரை உயிருடன் இருக்கலாம்.

.மூச்சின் விகிதம் கூடினால் ஆயுள் குறையும். மூச்சாற்றலை அதிகம் விரயம் செய்யாமல் பேசும் ஒரே மொழி உலகத்திலேயே தமிழ் மொழி மட்டுமே! 1நிமிடத்திற்கு 15 மூச்சும், 1 மணி நேரத்திற்கு 900 மூச்சும்; 1 நாளிற்கு 21,600 மூச்சும் ஓடுகின்றது.

உயிர்மெய்யெழுத் துக்கள் 216 என்பது இந்த 21,600 மூச்சுக்களையே குறிக்கும் ஒரு மனிதன் தன் வாழ்நாளில் தினமும் 21,600 மூச்சுக்கு மிகாமல் உபயோகம் செய்தால் அவனுடைய ஆயுள் 120 ஆண்டுகளாகும். ஆனால் உட்கார்ந்திருக்கும் போது 12மூச்சும், நடக்கும் போது 18 மூச்சும், ஒடும்போது 25 மூச்சும், தூங்கும் போது 32 மூச்சும,; உடலுறவின் போதும், கோபம் முதலான உணர்ச்சிகளில் சிக்கும் போது 64 மூச்சும் 1 நிமிடத்தில் ஓடுகின்றன. இந்த மூச்சினுடைய அளவு எவ்வளவு மிகுதியாகிறதோ அதற்கு தகுந்தாற்போல் ஆயுள் குறைகிறது.

தமிழின் முதல் எழுத்து  "அ" என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும். ஆனால் அதில் உள்ள ரகசியம் தெரியுமா?.."அ" - என்ற எழுத்து வடிவம் 4காக பிறித்து பார்த்தால் இது எளிதில் விளங்கும். . . முதல் பகுதி மேல் உள்ள வட்டம் ** இரண்டாம் பாகம் வட்டத்தோடு சேர்ந்த பிறை வடிவம் *** மூன்றவது அடி கோடு *** நான்காவது பகுதி நேர்கோடு *** இந்த வடிவங்களை சாராத எழுத்துக்கள் உலகில் எந்த மொழிகளிலும் இல்லை.

என்ன வியப்பாக உள்ளதா?!! தமிழில் பேசினால் 120 ஆண்டுகள் உயிர் வாழலாம். தமிழில் பேசினால் 120 ஆண்டுகள் உயிர் வாழலாம். இது எப்படிச் சாத்தியமாகும் என்பதைக் காண்போம். கல் தோன்றி மண்தோன்றாக் காலத்து முன் தோன்றிய மூத்த முதுமொழி தமிழ்மொழி. இதோ சித்தர்கள் தந்த தமிழ்மொழியின் சிறப்புகளில் ஒன்றைக் காண்போம்:- உயிராகி மெய்யாகி ஆயுதமான தமிழ் மொழியில் ஒரு நிமிடத்திற்கு 15 மூச்சு, X ஒரு நாழிகையில் 24 நிமிடங்கள், நாழிகைக்கு 360 (15X24) மூச்சு எனச் சித்தர்களால் வகுக்கப்பட்டுள்ளது. (இதை வைத்தே வட்டத்துக்கு 360 பாகைகள் வைக்கப்பட்டது) ஒரு மணி நேரத்துக்கு 900 மூச்சு, ஒரு நாளைக்கு 21,600 மூச்சு வீதம் ஓடுகிறது. இதற்கும் தமிழுக்கும் என்ன சம்மந்தம் என்று கேட்கின்றீர்களா? சம்பந்தம் இருக்கிறது. இந்த 21,600 மூச்சுக்களைக் குறிக்கவே தமிழில் 216 (உயிர்மெய்) சார்பெழுத்துகள் உருவாக்கப்பட்டன. மூச்சை இப்படி 21,600 வீதம் நாள் ஒன்றுக்கு செலவு செய்தால் ஒரு மனிதன் 120 ஆண்டுகள் வரை உயிருடன் இருக்கலாம்.

மூச்சின் விகிதம் கூடினால் ஆயுள் குறையும். மூச்சாற்றலை அதிகம் விரயம் செய்யாமல் பேசும் ஒரே மொழி உலகத்திலேயே தமிழ் மொழி மட்டுமே... 1 நிமிடத்திற்கு 15 மூச்சும், 1 மணி நேரத்திற்கு 900 மூச்சும்; 1 நாளிற்கு 21,600 மூச்சும் ஓடுகின்றது. உயிர்மெய்யெழுத்துக்கள் 216 என்பது இந்த 21,600 மூச்சுக்களையே குறிக்கும். ஒரு மனிதன் தன் வாழ்நாளில் தினமும் 21,600 மூச்சுக்கு மிகாமல் உபயோகம் செய்தால் அவனுடைய ஆயுள் 120 ஆண்டுகளாகும். ஆனால், உட்கார்ந்திருக்கும் போது 12 மூச்சும், நடக்கும் போது 18 மூச்சும், ஒடும்போது 25 மூச்சும், தூங்கும் போது 32 மூச்சும், உடலுறவின் போதும், கோபம் முதலான உணர்ச்சிகளில் சிக்கும் போது 64 மூச்சும் 1 நிமிடத்தில் ஓடுகின்றன. இந்த மூச்சினுடைய அளவு எவ்வளவு மிகுதியாகிறதோ அதற்கு தகுந்தாற்போல் ஆயுள் குறைகிறது.

 தமிழ் வயிற்று மொழி அல்ல; நீடித்த ஆயுளுடன் ஆரோக்கியமாக வாழ்வதற்கு வாழ்க்கை மொழி ஆகவே, தமிழ் மொழியை வாழும் மொழியாகப் பார்த்துக் கொண்டால், நம்மை விட்டு போகாமல் காத்துக் கொண்டால், அதுவே போதுமானது. அப்போது தமிழ் வாழும். தமிழர்களும் வாழ்வார்கள்…. தமிழ் என்றும் இருக்கும்.

ஆயுத எழத்து
ஆயத எழத்துக்களான ஃ, அங், அம் ஆகிய மூன்றுமே எழத்துக்களுக்கு மூலமாதலால் மூல எழுத்துக்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகின் றது. இந்த அக்(ஃ)ம் அம்மும் சேர்ந்தே அகமான உள் உருவாகின்றது. அக்(ஃ)ம் அங்கும் சேர்ந்தே மாயையான வெளி உருவாகின்றது. அங்கும் அம்மும் சேர்ந்து அங்கம் உருவாக காரணமாக அமைகின்றது. அக்(ஃ)+அம்=அகம்(உள்) அக்(ஃ)+அங்=அகங்(மாயை-வெளி) அங்+அம்=அங்கம் ஆயுத எழுத்து ஃ, இதன் உச்சரிப்பு அக்கனா ஆகும். இதன் முதல் புள்ளி "ம்" என்ற பரத்தை குறிக்கும். இரண்டாவது புள்ளி "வ்" என்ற பஞ்சபூத உற்பத்தி ஸ்தானமாகும். மூன்றாவது புள்ளி "உ" என்ற ஆகாயத்தின் எழுத்தாகும். இவ்வாறே மூல எழுத்தாக ஆயுத எழுத்து "ஃ" தோன்றியது. இவற்றின் ஆயுத எழுத்தான 'ஃ' என்பதின் பொருள் கற்பித்தல் ஆகும். இதனுடைய சிறப்பு என்னவெனில் அக்காலத்தில் 'வடக்கிருந்தல்' என்ற நிகழ்வு உண்டு. அதாவது வயது முதிர்ந்தோர் மற்றும் பக்தியினாலோ தன் வீட்டை விட்டு வெளியேறி வடக்கேயிருக்கும் ஏதாவது ஒரு ஸ்தலத்தை நோக்கி நடந்து சென்று அத்தலத்திலேயே தங்கி உடலை வருத்தி தன் உடலை விட்டுவிடுவர். பக்குவமடைந்த சிலர் அன்ன ஆகார நீரின்றி தொடர்ந்து ஃ(அக்கனா) என்று திரும்ப திரும்ப உச்சரித்து உயிரை விடுவர். அதற்குப் பெயரே வடக்கிருத்தல் எனப்படும். அதாவது ஃ (அக்கனா) என்று தொடர்ந்து மூன்று மணி நேரம் உச்சரித்தாலே உடலைவிட்டு உயிர் நீங்கிவிடும். இதை குறைந்த அளவு உச்சரித்தால் இரத்த அழுத்தம் குறையும். சித்தர்களுக்கு சேவை செய்யும் சீடர்கள் வாழ்க்கை போதும் என்று நினைத்தால் அக்கனா அக்கனா என மூன்று மணி நேரம் உச்சரித்து உடலைவிடுவர். சிலர் சமாதியடையும் முன்பும் இந்த எழுத்தை உச்சரித்து சமாதி அடைவர். மேலும் இந்த ஆயுத எழுத்தான அஃகனாவை உச்சரித்து உயிர்நீத்தார் யாவரும் அடுத்த பிறவியில் மனித பிறப்பாகவே பிறந்து அதுவும் ஒரு அவதாரமாகவோ அல்லது ஞானியாகவோ அவதரிப்பர் என்பது இதன் சிறப்பு ஆகும். எனவே தான் இதை முதன்மை எழுத்து என்றும் புனித எழுத்து என்றும் அழைக்கப்படுகின்றது. வள்ளலார் தனது அகவலில் இந்த எழுத்தை திருநிலை என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். தவறான நோக்கத்துடன் தற்கொலைக்கு இந்த அட்சரத்தை பயன்படுத்தினால் உயிர் பிரியாது. அப்படி பயன்படுத்தும் பட்சத்தில் ஞான வாழ்க்கைகே கொண்டு செல்லுமே தவிர உடலைவிட முடியாது.

பெத்தவங்கள ஏன் அம்மா அப்பான்னு கூப்பிட்றோம்..!! எப்பவாவது யோசிச்சிருக்கீங்களா?அந்த வார்த்தைக்கும் நமக்கும் என்ன தொடர்பு? அந்த வார்த்தைகளுக்கான அர்த்தங்கள் என்ன?அ – உயிரெழுத்து. ம் – மெய்யெழுத்து . மா – உயிர் மெய்யெழுத்து. அதே போல தான் அப்பா..!! . தன் குழந்தைக்கு உயிரை கொடுப்பவர் தந்தை. தாயானவள் தன் கருவறையில் அந்த உயிருக்கு மெய் (கண், காது, மூக்கு, உடல் உறுப்புகள்) கொடுப்பவள் தாய். . இந்த உயிரும் , மெய்யும் கலந்து உயிர் மெய்யாக வெளிப்படுவது குழந்தை. எந்த மொழியிலும் அம்மா, அப்பாவுக்கு இந்த அர்த்தங்கள் கிடையாது. நமது தமிழ் மொழியில் தான் இத்துனை அற்புதங்கள் உள்ளது..!! "மம்மி - டாடீன்னு" இனிமேலாவது, கூப்பிடவேனாமே.. உயிர் எழுத்துகளும் உண்மை கோள்களும்.

நமது உடலில் "வீணா தண்டு " என்னும் முதுகு தண்டில் நாம் சுவாசிக்கும் மூச்சானது மூன்று பிரிவாக (channels) பிரிந்து (இடகலை , பிங்கலை, சுழி) உச்சி முதல் குதம் வரை சென்று 32 அடிப்படையான உறுப்புகளுக்கு சக்தி பரிமாற்றம் செய்கின்றன.

இவை ஒரு நாளைக்கு 21,600 மூச்சாக பெரியோர்கள் கணக்கீடு செய்துள்ளனர்.இந்த மூச்சானது முதுகு தண்டின் வழியாக செல்லும் போது ஏழு இடங்களில் சுழித்து ( முடிச்சு போன்றது ) செல்கின்றன. இவற்றை "கிரந்தி" (முடிச்சு) என்பர். நவீன அறிவியலார் இவற்றை நாளமில்லா சுரப்பிகள் என்கின்றனர் (Endo glands ). யோக நூல்கள் "ஆதாரம் " என்றும், குண்டலி சக்தி பாயும் "சக்தி பீடங்கள்" என்றும் எடுத்துரைகின்றது. இவ்வாறு இந்த மூச்சு சுழித்து பரவும் போது ஏற்படுத்துகின்ற ஓசைக்கு "நாதாந்தம்" என்று பெயர். இந்த நாதாந்தம் ஏழு நிலைகளில் ஏற்படுத்தும் ஓசைக்கு ஏற்ப வடிவம் கொடுத்தனர். இவையே எழுத்து என்று பெயர் பெற்று வழங்கி வருகிறது. (ஏழு + அத்துக்கள் ) அத்து என்றால் முடிச்சு என்று பொருள். இவை "ஏழு சுரங்களாக " சங்கீதத்தில் சொல்லபடுகிறது. இவற்றை வகை படுத்தி "இராகங்கள்" என்று பாடி வருகின்றனர். இதையே "ஏழிசையாய் இசைப் பயனாய்" "ஏழு சுரங்களுக்குள் எத்தனை ராகம் " என்கின்றனர் மேற்படி எழுத்துக்கள் என்பன தமிழில் "உயிர் எழுத்துக்கள் " என்று போற்றப்படுகின்றன.

அவைகள் முறையே அ , இ ,உ எ, ஐ,ஒ ஓள, என்பன. இவைகள் ஐம்பத்தொன்று அச்சரமாக விரியும். இதை "சிதம்பர ரகசியம்" என்பர். ( இவற்றை சற்குருநாதர் தாள் பணிந்து பெறுக ). சுவாசம் ஆனது இந்த ஏழு ஆதார மையங்களில் செல்லும் போது எப்படி ஓசை உண்டாகின்றதோ அது போன்றே ஒளியும் அவ்விடங்களில் உண்டாகிறது. இதையே " ஓசை ஒளியெல்லாம் நீனே ஆனாய்" என்பது. இது அகத்தில் நடப்பது. இந்த ஒளியை "கோள்கள்" என்று பெரியோர்கள் குறித்தனர். கோ என்றால் ஒளி ஆகும். கோயில் என்றால் ஒளி உள்ள இடம் என்று பொருள்.மேற்படி கோள்கள் மூலம் மனிதருக்கு "மனம்" என்ற அலையும் காற்று உண்டாகிறது. இவற்றை கோள்கள் மூலம் எடுத்துரைத்தனர். இதனால் ஏற்படும் (வாயு சுழலுவதால் ) உச்ச, நீச்ச, ஆட்சி படி ஒரு கோள் என்றனர். பிங்கலை - சூரியன் (மனம்) இடகலை - சந்திரன் (புத்தி ) சூரியனாகிய மனம் சந்திரனாகிய புத்தியை உச்ச பலத்தால். கூடும் போது "துணிவு" என்னும் "செவ்வாய்"தோன்றுகிறது (பிங்கலை) . சந்திரன் என்னும் புத்தி உச்ச பலத்தால் சூரியனை கூடும் போது "நுட்பம்" என்னும் "புதன்" தோன்றும் (இடகலை). சூரியன் என்னும் மனம் நீச்சம் என்னும் குறை பெறும் போது "மறதி" என்னும் "சனி " தோன்றுகிறது (பிங்கலை). சந்திரன் என்னும் புத்தி நீச்சம் பெறும் போது "மயக்கம்" என்னும் "இராகு" தோன்றுகிறது (இடகலை). மறதி என்னும் சனியும் மயக்கம் என்னும் இராகுவும் உச்சத்தில் கூடினால் "நூதனம்" என்னும் "குரு " தோன்றுகிறது

மறதி என்னும் சனியும் மயக்கம் என்னும் இராகுவும் நீச்சம் பெறும் போது "களிப்பு" என்னும் "சுக்கிரன்" தோன்றும். இவை அல்லாமல் நாடியானது "சுழியில்" ஓடும் போது "அறிவு " என்னும் "கேது" உண்டாகிறது. இதை கொண்டு தான் அறிவு என்பதை கேதுவுக்கு கொடுத்தனர். கேதுவை அறிவுக் கடவுளாக "கணபதி" என்றனர். சித்தர்களும் இந்த அறிவு என்னும் "சுழியை" போற்றி வணங்கினர். இதனாலே தான் சித்தர்களுக்கு கோள்களின் பாதிப்பு இல்லை என்பர்.